در اواخر دسامبر در یکی از کلاس‌های دانشگاه حیفا، اسحاق کوهن، دانشجوی سال چهارم حقوق، رقصی را شروع کرد که شانه‌هایش را بالا می‌اندازد و بازو‌ها را در هم می‌کشد که برای هر دانشجویی که سعی در برداشتن کوله پشتی دارد، آشنا بود. اما به جای یک کوله‌پشتی، کوهن ۲۸ساله، یک سرباز ذخیره که اخیرا از جنگ غزه برای شرکت در دانشگاه برگشته بود، تفنگ تهاجمی «تاوور» را که از نوع نظامی بود، کنار خود گذاشت و در پشت کلاس نشست.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ۲ فوریت، تقریبا سه ماه پس از وقوع جنگ که تاریخ شروع دانشگاه‌ها را به تاخیر انداخت، دانشجویان در ۳۱دسامبر برای یک ترم مختصر به دانشگاه‌های اسرائیل بازگشتند. در میان آشفتگی‌های معمول روز اول، دانشجویان و اساتید مضطرب از آغاز کلاس‌ها در جریان جنگی بودند که کل سرزمین‌های اشغالی را به یک اندازه آشفته کرده بود. در دانشگاه حیفا که بیش از ۴۰درصد دانشجویان آن عرب‌اند، این نگرانی‌ها تقویت می‌شود. برای اولین‌بار از زمان آغاز جنگ، دانشجویان یهودی که برخی از آن‌ها ماه‌های گذشته را در غزه جنگیده بودند یا دوستان و خانواده خود را در حمله ۷اکتبر از دست داده بودند، با دانشجویان عرب روبه‌رو شدند.
برخی از آن دانشجویان عرب، خویشاوندانی داشتند که در غزه کشته شده بودند یا به‌دلیل دیدگاه‌هایشان درباره جنگ، در شبکه‌های اجتماعی مورد هدف قرار گرفته و مجبور به سکوت شده بودند. درحالی‌که جنگ در غزه تقریبا ۱۰۰ مایل با دانشگاه فاصله دارد، اما افکار مربوط به جنگ اجتناب‌ناپذیر است.
حدود ۱۵۰۰سرباز ذخیره نظامی در دانشگاه حیفا حضور دارند و تا زمانی که فراخوانده شوند، سربازان دانشجو، از جمله کوهن، باید همیشه سلاح‌های خود را کنار خود نگه دارند؛ چون در هر لحظه و دقیقه‌ای امکان فراخواندن آن‌ها می‌رود؛ بنابراین دانشجویان اسرائیلی با سلاح در دست در کلاس‌ها حاضر می‌شوند. ران رابین، رئیس دانشگاه گفت: «ما هر کاری که ممکن است انجام می‌دهیم تا با دانشجویان خود ارتباط برقرار کنیم و ترس آن‌ها را برطرف کنیم.
این شامل گروه‌های متمرکز برای سنجش احساسات دانشجو قبل از شروع ترم بود. استادان عرب و یهودی با دانشجویان و با یکدیگر درباره اهمیت تنوع صحبت می‌کنند و برگزاری بسیاری از جلسات دیگر از طریق زوم برگزار می‌شود.» با این حال، ترس‌ها پابرجاست. بر اساس نظرسنجی ماه نوامبر توسط مرکز آکورد، یک سازمان غیرانتفاعی، بیش از ۵۰درصد از دانشجویان یهودی و عرب در سراسر اسرائیل از نشستن در کلاس درس با یکدیگر می‌ترسند و تقریبا از هر دو عرب، یک نفر به هیچ وجه به دانشگاه برنمی‌گردد. رابین گفت که این دانشگاه روی تپه‌ای مشرف به شهر بندری حیفا قرار دارد و به ماموریت تشویق دانشجویان برای پذیرش یک جامعه مشترک اختصاص دارد.
در یک روز مملو از باد در ماه دسامبر، دو دانش‌آموز دختر که لباس‌های نظامی به تن داشتند و «ام ۱۶» روی شانه‌هایشان آویزان بود، کیسه‌های پلاستیکی پر از وسایل خوابگاه را حمل می‌کردند؛ درحالی‌که یک دانش‌آموز سال اول در راهرو‌ها سرگردان بود و به دنبال کلاس درس خود بود چند زن با حجاب دور میز پیک نیک جمع شده بودند.
نیکول راشد، ۲۱ساله شهروند عرب مسیحی اسرائیل گفت که نگرانی اصلی در میان دانشجویان عرب که به دانشگاه بازمی‌گردند این است که آیا آزادی بیان آن‌ها محدود خواهد شد. از زمان حمله ۷اکتبر، به گفته مقامات اسرائیلی، دانشگاه حیفا به‌طور موقت ۹دانشجو را که به گفته مدیران، پست‌های طرفدار حماس در رسانه‌های اجتماعی منتشر کرده بودند، تعلیق کرده است.
رابین گفت که دانشجویان همچنان تحت بازرسی انضباطی هستند و دانشگاه در تلاش است تا برای رفع اتهامات به مصالحه دست یابد. با توجه به تعلیق‌ها، برخی از دانشجویان عرب گفتند که نگرانند که اگر نظراتی در محکومیت جنگ ارائه دهند، می‌تواند به حرفه علمی آن‌ها پایان دهد. راشد گفت: «صحبت کردن درباره درگیری بسیار پیچیده است. من ترجیح می‌دهم چیزی نگویم.» چیزی که خانم راشد را بیش از همه ناامید می‌کند این است که او همیشه باید فراتر از آن عمل کند تا ثابت کند که «از تروریسم حمایت نمی‌کند» فقط به این دلیل که عرب است. او گفت: «این بد است.»
انتهای پیام/.
برخی از آن دانشجویان عرب، خویشاوندانی داشتند که در غزه کشته شده بودند یا به‌دلیل دیدگاه‌هایشان درباره جنگ، در شبکه‌های اجتماعی مورد هدف قرار گرفته و مجبور به سکوت شده بودند. درحالی‌که جنگ در غزه تقریبا ۱۰۰ مایل با دانشگاه فاصله دارد، اما افکار مربوط به جنگ اجتناب‌ناپذیر است.
حدود ۱۵۰۰سرباز ذخیره نظامی در دانشگاه حیفا حضور دارند و تا زمانی که فراخوانده شوند، سربازان دانشجو، از جمله کوهن، باید همیشه سلاح‌های خود را کنار خود نگه دارند؛ چون در هر لحظه و دقیقه‌ای امکان فراخواندن آن‌ها می‌رود؛ بنابراین دانشجویان اسرائیلی با سلاح در دست در کلاس‌ها حاضر می‌شوند. ران رابین، رئیس دانشگاه گفت: «ما هر کاری که ممکن است انجام می‌دهیم تا با دانشجویان خود ارتباط برقرار کنیم و ترس آن‌ها را برطرف کنیم.
این شامل گروه‌های متمرکز برای سنجش احساسات دانشجو قبل از شروع ترم بود. استادان عرب و یهودی با دانشجویان و با یکدیگر درباره اهمیت تنوع صحبت می‌کنند و برگزاری بسیاری از جلسات دیگر از طریق زوم برگزار می‌شود.» با این حال، ترس‌ها پابرجاست. بر اساس نظرسنجی ماه نوامبر توسط مرکز آکورد، یک سازمان غیرانتفاعی، بیش از ۵۰درصد از دانشجویان یهودی و عرب در سراسر اسرائیل از نشستن در کلاس درس با یکدیگر می‌ترسند و تقریبا از هر دو عرب، یک نفر به هیچ وجه به دانشگاه برنمی‌گردد. رابین گفت که این دانشگاه روی تپه‌ای مشرف به شهر بندری حیفا قرار دارد و به ماموریت تشویق دانشجویان برای پذیرش یک جامعه مشترک اختصاص دارد.
در یک روز مملو از باد در ماه دسامبر، دو دانش‌آموز دختر که لباس‌های نظامی به تن داشتند و «ام ۱۶» روی شانه‌هایشان آویزان بود، کیسه‌های پلاستیکی پر از وسایل خوابگاه را حمل می‌کردند؛ درحالی‌که یک دانش‌آموز سال اول در راهرو‌ها سرگردان بود و به دنبال کلاس درس خود بود چند زن با حجاب دور میز پیک نیک جمع شده بودند.
نیکول راشد، ۲۱ساله شهروند عرب مسیحی اسرائیل گفت که نگرانی اصلی در میان دانشجویان عرب که به دانشگاه بازمی‌گردند این است که آیا آزادی بیان آن‌ها محدود خواهد شد. از زمان حمله ۷اکتبر، به گفته مقامات اسرائیلی، دانشگاه حیفا به‌طور موقت ۹دانشجو را که به گفته مدیران، پست‌های طرفدار حماس در رسانه‌های اجتماعی منتشر کرده بودند، تعلیق کرده است.
رابین گفت که دانشجویان همچنان تحت بازرسی انضباطی هستند و دانشگاه در تلاش است تا برای رفع اتهامات به مصالحه دست یابد. با توجه به تعلیق‌ها، برخی از دانشجویان عرب گفتند که نگرانند که اگر نظراتی در محکومیت جنگ ارائه دهند، می‌تواند به حرفه علمی آن‌ها پایان دهد. راشد گفت: «صحبت کردن درباره درگیری بسیار پیچیده است. من ترجیح می‌دهم چیزی نگویم.» چیزی که خانم راشد را بیش از همه ناامید می‌کند این است که او همیشه باید فراتر از آن عمل کند تا ثابت کند که «از تروریسم حمایت نمی‌کند» فقط به این دلیل که عرب است. او گفت: «این بد است.»
انتهای پیام/.
2foriat.ir/vdcc.oq0a2bqeila82.html
تگ ها
