محمدجواد ظریف وزیر خارجه سابق کشورمان گفت: به اصرار آقای ولایتی سفیر و معاون وزیر شدم؛ من نمی‌خواستم از مادرم جدا شوم و سفیر شوم. به ایران که برگشتم منشی‌هایی که برای من گذاشته بودند همه از حراست بودند؛ می‌خواستند مرا زیر نظر داشته باشند! روزی یکی از منشی‌های من که بچه خوبی هم هست، گفت: «تشریف نمی‌برید نماز جماعت؟ به مصلحت است که بروید.» گفتم: اتفاقا، چون به مصلحت است نمی‌روم و در اتاق خودم نماز می‌خوانم.این نگرش‌های من است و نمی‌گویم قطعا درست است چرا که ممکن است کاملا هم نادرست باشند.