دولت سیدابراهیم رئیسی ناچار است در مورد پذیرش یا عدم پذیرش تمام معاهدات گروه اقدام ویژۀ مالی به‌خصوص اف. ای. تی. اف تصمیم بگیرد. روشن است که تصمیم‌گیری صریح در این مورد، مشکلاتی برای دولت دارد. اگر دولت تحت فشار نیرو‌های اصطلاحاً «سوپرانقلابی» و به قصد حفظ رضایت آنها، از امضای اف. ای. تی. اف خودداری ورزد، در آن صورت، شعار گسترش رابطه با همسایگان و ...

زیدآبادی نوشت: آنکه باید ماتم بگیرد خود کیهان است، چون که از این به بعد به جای خطاب کردن سعودی‌ها با عناوین و القابی مثل: نوکران بی جیره و مواجب آمریکا، سگ‌های دست آموز صهیونیست ها، پدر تروریسم داعش، آدمکشان حرفه‌ای و.. باید آن‌ها را خادمین حرمین شرفین بنامد!

آیا این ژست خوبی در برابر سعودی‌ها که قیمت نفت را افزایش دادند و از خواست امریکا برای افزایش تولید به منظور تسهیل شکست روسیه در اوکراین خودداری ورزیدند نخواهد بود که ببینند نمایندگان امریکا با مقام‌های یکی از دشمنان آنان (ایران) مذاکره می‌کنند؟ در نتیجه، باید پرسید برای آن که بایدن به نوعی با ایران معامله کند چه چیزی مورد نیاز است؟

می‌توان امیدوار بود با پشت سر گذاشتن ناآرامی‌های داخلی ایران؛ ریاض واقعیت‌های طبیعی کشورمان را پذیرفته و احتمالاً شاهد بریده شدن کیک آشتی تهران و ریاض،در بغداد خواهیم بود.