به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ۲ فوریت، آیت الله محمدجواد فاضل لنکرانی در دیدار جمعی از مبلغین اعزامی به مساجد و مراکز دینی مازندران در ماه مبارک رمضان توصیه‌هایی داشتند.
به گزارش جماران، متن سخنان ایشان بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
نسبت به اینکه هر سال در ایام ماه مبارک رمضان و مناسبت‌های دیگر، شما بزرگوارن دور هم جمع می‌شوید و در مورد مسائل تبلیغی همفکری و تباددل نظر می‌کنید، بسیار خرسندم.
شما که به قول امروزی در خط مقدم تبلیغ هستید، به خوبی می‌توانید راهکاری برای از بین بردن آسیب‌ها، آفت‌ها و مشکلات تبلیغ پیدا کنید. البته بخشی از مشکلات ناشی از نقشه‌هایی است که دشمن برای دور کردن مردم از روحانیت طراحی می‌کند. تا حدی که حتی در مراسم ترحیم و تدفین اموات هم عده‌ای ساز و آواز می‌نوازند. دشمن حتی تا اینجا هم رسوخ کرده که چه لزومی دارد موقع مُردن یک روحانی بیاید تلقین بخواند و مردم را موعظه کند؟ بروید سراغ اشعار و گروه‌های نوازندگی و به یک شعری از وحشی بافقی نیز استناد می‌کنند که وقتی من مُردم واعظ نیاورید و … معلوم می‌شود دشمن همیشه در حال کار کردن است و بیکار نیست.
مطلب دوم اینکه مردم گرفتاری‌های فراوانی دارند، این وضع بسیار بد اقتصادی که متأسفانه در کشور ما حاکم است برای مردم قابل توجیه و تحمل نیست، طبیعی است که از روحانیت ناراحت بشوند. اما همه این‌ها نباید سبب شود که ما کنار بکشیم، به نظرم در این ایام انگیزه ما برای ارتباط با مردم و حضور در میان آن‌ها باید بیشتر شود؛ لذا رابطه خود را با افراد محترم و ریش‌سفیدان مناطق تقویت کنید. در گذشته ریش‌سفید‌ها برای هر روحانی احترام زیادی قائل بودند و در مجالس به او اعتنا می‌کردند و همین سبب می‌شد بقیه مردم هم همین کار را انجام بدهند.
البته بحث جوان‌گرایی و ارتباط با جوانان، بسیار ضروری و خوب است، ولی یک سنت‌هایی هم هست که باید مورد توجه قرار گیرد. اینکه در روایات فرموده‌اند «علیکم بالاحداث»، معنایش این نیست که به بزرگتر‌ها بی‌اعتنا باشید و بگویید پیرمرد هستند و کاری به آن‌ها نداشته باشید! علیکم بالاحداث را با همه شرایط، در نظر بگیرید. از جمله شرایط آنست که ریش‌سفید‌های مقبول و مورد احترام را در درجه اول همراه خود کنید، به منزلشان بروید و با آن‌ها رابطه و رفاقت برقرار کنید، وقتی چنین ارتباطی ایجاد شود در عروسی و عزا از شما دعوت می‌کنند.
متأسفانه آن ارتباط علمی، عاطفی، معنوی، دینی که بین روحانیت و مردم بوده تا حدی کم شده و این علل زیادی دارد البته بد عمل کردن خود ما هم یکی از علل است، بعضی‌ها شؤون روحانیت را رعایت نمی‌کنند.
روحانی‌ای رفته یک ماشین قسطی بخرد، خودش با خانمش ایستاده، یک دختر بد حجاب می‌گوید شما چه زمانی ثبت نام کردید؟ این شأن روحانیت نیست که آنجا بایستید، حتی اگر هزارتا از این ماشین‌ها را به او مجانی بدهند یا حرکات نمایشی که طلاب با این لباس انجام می‌دهند، حرمت این لباس را بعضی جا‌ها شکسته‌ایم.
انتقاد از ماجرای درمانگاه قم
از جمله همین قضیه‌ای که این روز‌ها در یک درمانگاه اتفاق افتاده، اگر واقعاً آن طلبه مشغول فیلمبرداری شده باشد، که بعضی می‌گویند اینطور نبوده، عکس و فیلم گرفتن از کسی که منکری را انجام می‌دهد خود نیز منکر است. هم آن خانم که حجاب از سر برداشته مرتکب حرام شده و هم شما.
قانون هم نمی‌تواند شما را بر کار حرام مأمور کند، آن هم در این لباس که لباس پند و موعظه است بلافاصله یک عاملی هم که آنجا نشسته این فیلم را در اختیار خبرگزاری‌های خارجی می‌گذارد تا در دنیا پخش شود. این کار چه لطمه‌ای به روحانیت وارد می‌کند؟ این روحانی اینقدر توجه ندارد که محیط درمانگاه غیر از محیط خیابان است، فردی که مریض دارد و دچار بحران روحی است شرایطش با دیگران فرق دارد ولو قبح بی حجاب بودنش کم نیست.
برخورد تند کاملاً اشتباه است
یک مطلب بسیار مهمی که به خودم و همه شما توصیه می‌کنم صبر در مقابل اهانت‌هاست. عکس‌العمل نشان دادن و برخورد تند کاملاً اشتباه است. فکر کنیم راهکار مناسب برای آن پیدا کنیم. باید با هر کدام از افراد به یک نحو خاص ارتباط برقرار کرد.
یک فراز از سخنان مرحوم والد ما در سفارش به حسن اخلاق و رفتار خوب پخش شده است ایشان با استناد به آیه شریفه «وَلَوْ کُنْتَ فَظًّا غَلِیظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِکَ» می‌فرماید: مگر ما در عالم هستی کسی بالاتر از پیامبر اکرم وجود دارد که رحمۀللعالمین باشد؟ اما خداوند متعال به همین پیامبر می‌فرماید اگر نرم‌خو نبودی مردم رهایت می‌کردند، ما نیازمند تقویت اخلاق خود هستیم تا بتوانیم پیام دین را برسانیم، نمی‌خواهیم خودمان را در دل کسی جا کنیم که این خود شرک است، بایداخلاقمان را درست کنیم تا پیام دین را به مردم برسانیم.
مردم این زمان بیش از هر زمان دیگری نیاز به مسائل دینی دارند.
رئیس جمهور بفرمایند درباره فساد چای دبش چه کرده اند؟
نکته دوم این است که سعی کنید در مناطق تبلیغی در مسائل اختلافی وارد نشوید مگر آنکه بخواهند شما را حکم قرار بدهند. ولی خودتان ورود نکنید و بگذارید به دادگاه مراجعه کنند. بالاخره یک طرف از شما رنجیده خاطر می‌شود.
نکته سوم اینکه ما دولت را قبول داریم، دولت اسلامی است، جایگاه رهبری کاملا محفوظ است و ولایت فقیه را نیز قبول داریم، ولی مردم از ما توقع ندارند که توجیه‌گر کار‌های غلط مسئولین بشویم، مثلاً در چای دبش اختلاس شده روحانیت باید از مسئولین مطالبه روشنگری کند. مردم می‌خواهند بدانند این‌ها که بودند؟ اینکه آقای رئیس جمهور بگوید ما یک سال پیش متوجه شدیم کفایت نمی‌کند. بفرمایند بعد از آن چکار کردند؟
این مجلس قابل دفاع است؟ دائماً مالیات‌ها را افزایش می‌دهند و گرانی‌ها را بیشتر می‌کنند
توجیه‌گر کار خلاف نباشید، کار‌های اساسی و زیربنایی دولت را بگویید و آن را تقویت کنید و دعا کنید. واقعاً جفای بزرگی است که بگوئیم در این چهل و چند سال کاری نشده، کشور در این چهل ساله با وجود همه مشکلات داخلی و خارجی پیشرفت‌های زیادی داشته است. از کار‌های درست محکم دفاع کنید، ولی آن جا‌هایی که اشتباه و اختلاس وجود دارد را هم مطرح کنید، مجلس مشکلاتی دارد، این خیلی بد است که نماینده اصولگرای مردم بگوید تاکنون مجلس یک قانون به نفع مردم تصویب نکرده! آیا این شد کارنامه مجلس؟
این مجلس قابل دفاع است؟ مگر اینکه بگویند این فرد دروغ می‌گوید یا اشتباه می‌کند که تکذیب هم نکردند، دائماً مالیات‌ها را افزایش می‌دهند و گرانی‌ها را بیشتر می‌کنند، چرا؟ مردم واقعاً توان ندارند، ما باید در این موارد با مردم همراهی کنیم. شما از کار‌های اشتباه دفاع نکنید و اگر دفاع کنید خود دین و حوزه و روحانیت ضربه می‌خورد.
از اشتباه هم لباس‌های خودمان دفاع نکنیم
اگر یک آخوندی اشتباه کرد من نگویم، چون هم لباس من است باید از او دفاع کنم این غلط است و با مبانی دینی ما سازگاری ندارد.
مردم وقتی ببینند آنچه از زبان من بیرون می‌آید زبان دین است گوش می‌کنند، اما اگر ببینند دنبال این هستم که موقعیتی پیدا کنم یا برای خوشآمد فلان مقام حرفی می‌زنم از من تنفّر پیدا می‌کنند و حق هم دارند و باید هم تنفر پیدا کنند. من این لباس را پوشیده‌ام تا برای دین کار کنم و خادم دین باشم، اما اگر بخواهم خادم فلان قدرت بشوم که مردم قبول نمی‌کنند.
حضور سه وعده در مساجد خیلی مهم است مخصوصاً در ماه رمضان، خودتان اهتمام داشته باشید و از مردم برای آمدن به مسجد دعوت کنید. بررسی کنید چرا یک عده نمی‌آیند، دلیلش چیست؟ شما بروید دعوتشان کنید و آثار حضور در خانه خدا و مسجد را خصوصاً در ماه مبارک رمضان برای آن‌ها بیان کنید، آرام آرم می‌آیند، چون فطرتشان گرایش به این مسائل دارد.
امیدوارم یک ماه رمضان خیلی خوبی داشته باشید و بتوانید واقعاً برای تحکیم دین و مذهب اهل بیت کار کنید. تلاش نمایید برمرّ مسائل دین عمل کنید، منبر را محدود به خواب‌ها و کرامت‌های جعلی نکنید، اگر منبریک طلبه لااقل یک آیه و چند روایت نداشته باشد، به منبر جفا کرده است.
حتماً هر منبر متضمن آیات و روایات و سیره ائمه علیهم السلام و پیامبر اکرم (ص) باشد در کنارش هم مردم باید از مسائل مهم روز اطلاع داشته باشند که خیلی خوب است برای هر منبرمطالعه کنید، بدون مطالعه منبر رفتن شبهه حرمت دارد، توجیه بعضی از طلبه‌ها این است این‌ها که پای منبر نشسته‌اند اولیات را بلد نیستند و من همان را برایشان تکرار می‌کنم. این کار اشتباه است در هر منبر یک بعدی از ابعاد اسلام را روشن کنید از آن جمع صد نفره حاضر در مجلس، اگر پنج نفر هم مطلب شما را درک کنند برایتان بس است.
انتهای پیام/.